Dag 29 - Stairway to heaven

Koeliejoelie, wat is het wit op zolder. De trap staat goed en wordt reeds 'ombouwd' met gips en hout, zodat we een heuse trapkast krijgen. Is ook wel goed, want naast de werkplaats (dus geen bérgplaats) beneden, is er heul geen opbergruimte in het huis. Dat moet natuurlijk zelf gemaakt worden, maar in onze hang naar recht en strak zijn er geen loze hoekjes in de nieuwe indeling. (Schoon-)vader J. metselt dan wel de loze ruimte weg in de haard, maar om daar nou je campingspullen, of je keukenmachine, of je skeelers, of je Playstation 1, of je... in op te bergen...


Daarna help hij met het op maat snijden en plaatsen van de isolatie, gaat een stuk sneller met z'n tweeën. Het doel is dan ook om de hele tweede, met uitzondering van de badkamer, te voorzien van kriebelmateriaal.
Als (schoon-)moeder S. per fiets arriveert, worden de laatste gaten opgevuld, tot in de kleinste kiertjes is het plafond van de tweede volgepropt.

Voorts wordt er flink gewit. Met rasse schreden veranderen de muren van dat wat ze waren in dat wat ze moeten worden. Joehoe! Er is daadwerkelijk verschil te zien:

Dag 28 - Wat je niet ziet...

Omdat Paul heel hard werkt aan allerlei zaken die je zo niet meer ziet, maar wel verdomd handig zijn, maar even een beeld gemaakt om te laten zien wat wél bestaat. Ook handig trouwens om te zien waar de leidingen zitten voor het geval dat... vlnr douche, wc, leidingdrukte, inbouwkraan bad, watertoevoer w/k

Vakman T. frustreert zich tijdens het plaatsen van de raggels (Rachel of raggel, een smalle plank van 10 cm breed en 2,2 cm dik, gebruikt voor onder andere betimmeringen. Weer een nieuw woord geleerd!) over het feit dat het huis zo scheef is. Met hulpstukken worden de raggels waterpas gemaakt, zodat ondergetekende het mes ter hand kan nemen om de isolatie te snijden om deze tussen de nieuw geplaatste balken te proppen. Ook weer zoiets wat niet meer te zien is over een paar dagen, maar ook verdomd handig!

Tijd voor lunch: laten we de boel nog een beetje plezierig houden en niet al te lullig doen over het broodbeleg. Ik snap niet zo goed dat (schoon-)vader J. elke dag zijn eigen gevulde broodtrommeltje meeneemt naar de bouw ;-)

En dan: de zoldertrap. Liet ik u op dag 7 en 8 nog de sloop van de trapkast naar zolder zien, inmiddels is er een nieuw trapgat gemaakt en ligt de in te passen trap in de werkplaats beneden. Grote vraag is natuurlijk hoe de trap -via de trap?- naar boven komt... Maar de mannen zijn slim genoeg om te bedenken dat het natuurlijk beter via buiten -dakterras- naar boven -via raam- gaat. Moet wel het raam eruit, maar dat is zo gepiept. Dan is het hijsen en plaatsen. Ook dat ging als een razende, dus nu hebben we een zoldertrap. Ik blij, Paul blij (en zeker vanwege het feit dat de op papier uitgedachte maatvoering blijkt te kloppen). Zoldertrap geplaatst!

Dag 27 - Work in progress

Dinsdag zijn alle vakantiegevoelens weg, en wordt er gewerkt als nooit tevoren. De drie H's werken zich uit de naad om de zolder wit te krijgen, wat ze aardig goed lijkt te lukken. Ook het contact wordt wat beter, we proberen elkaar te groeten en af en toe een potje hints te spelen om een bezem of een waterpomptang van de ander te krijgen. Geen probleem, op vakantie genoeg geoefend (al ging het daar om een lege emmer).


In de badkamer zijn alle buizen, leidingen en andere holle pijpen geplaatst om daaraan de vlak voor de vakantie opgehaalde inhoud te kunnen bevestigen. De plaats is bepaald voor de kranen, de douchekop, de inbouwradio (hoe decadent!) en de spiegel. Vakman T. en kluswonder Paul wisselen hun kennis van bouw-symbolen uit, ik meen dat het handiger is, om gewoon te tekenen wat er moet komen.









Ondertussen bouwt (schoon-)vader J., niet weg te slaan op onze bouw, gestaag verder aan de wederopbouw van de haarden, met succes. Lijkt wel alsof hij meer ervaring met metselen heeft dan ik...

Dag 26 - Stuk

Ons team is aangevuld met drie mannen: komen de boel weer wit maken. Werken keihard en praten nauwelijks (of komt dat doordat wij elkaar moeizaam kunnen verstaan?). Geeft niet, aardig worden ze wel (alle begin is moeilijk!). Ik durf het bijna niet te zeggen, maar wit is wel héél wit...
Hier en daar wordt ook weer een -eerder stukgeslagen- muurtje opgetrokken, deze tussen badkamer en kamer. Zit wel zo lekker in bad...
De mannen (Vakman T. en (schoon-)vader J.) hebben hard gewerkt tijdens ons uitstapje. Desalniettemin hebben wij tijdens die vakantie het één en ander aan toffe souvenirs meegenomen: zo laadden wij zojuist de strakke radiatoren uit (via R'dam) en een heuse zoldertrap (via L'burg). Staan te wachten om ingebouwd te worden, maar dat stadium komt nog!

Dag 22 t/m 25 - Zelfstandig werken

Kom je terug van vakantie, zijn er wandjes geplaatst:
het plafond van de tweede vol extra balken gehangen:
en de gipsplaten opgemaakt:

Dag 20 en 21 - Knutselen

Ook dit weekend maar even doorgewerkt, omdat de komende week Vakman T. er alleen voor staat (hoewel, het lijkt erop dat (schoon-)vader J. nog een dagje komt assisteren en ook nog een stuc-man). Niet echt de mate van productiviteit gehaald van de vrijdag, maar alle inzet is goed. Heleen reed zaterdag even op en neer naar Utrecht om een ander te helpen met een grote verhuizing (leverde dan weer wel twee stoelen en vijf lampen op), dus Paul prutste samen met eerste vriend B. nog aan wat pijpjes. (Schoon-)familie R. en S. met M. T. K. en L. brachten een huisbezoek. Nichtje M. merkte achteloos op dat het nog wel wat stoffig was: als we er gingen wonen, moesten we maar eerst even schoonmaken... Maar dat komt vast goed!
Eerst maar even vakantie met eerste vriendin K. en vriend R., benieuw hoe de zaken ervoor staan als we vrijdagmiddag terugkomen, heb alle vertrouwen in de ploegendienst van komende week...

Dag 19 - ...en door met hulp!

Vrijdag is een goede dag! Om 7:00 met (schoon-)zus M. naar de bouwplaats, die danig onder de indruk was van de vorderingen. Dat is goed om te horen, dus de dag begon al lekker. Eerst maar even de zooi opgeruimd, zodat we dan fijn aan de klussen kunnen beginnen. De eerste klus was echter een externe: met het boodschappenlijstje van Vakman T. naar het industrieterrein. Ruime bochten, sokjes en nog wat andere zaken bij elkaar gezocht en laten afrekenen. De vrouw achter de kassa heeft schijnbaar de opdracht gekregen wat zorgvuldiger te letten op de hoeveelheden en de verschillende maten. Hierdoor neemt ze de tijd om élke ruime bocht apart te scannen, ondanks onze behulpzaamheid ("Het zijn er vijftien, mevrouw.") Maar goed dat Vakman T. ons niet hónderdvijftien ruime bochten heeft laten halen...
Teruggekomen was tweede vriendin K. gearriveerd. Oók zichtbaar onder de indruk van de vorderingen. Wederom fijn! Nu kon dan het échte klussen beginnen: Vakman T. ging verder met de vloerplaten. Tweede vriendin K. had de menie ter hand genomen om alle stalen balken (en zichzelf) te bewerken. En, terwijl Paul met zijn mannelijke apparaten bezig was, konden (schoon-)zus M. en ik de electra-inbouwdozen plaatsen en de pijpen knippen en buigen.
Daar was weer een externe klus: de houtplaten waren op. Met de grote rode bus wederom met (schoon-)zus M. naar het industrieterrein. Nadat het heftruckmannetje met drie verschillende soorten vloerplaten was aangekomen, hebben we de vierde maar genomen. Paste echter niet, maar Vakman T. zou geen vakman zijn als hij dat niet heel vakkundig kon oplossen. Phieuw.


Dan maar weer verder klussen: stenen naar beneden gegooid om uiteindelijk de keukendeur te veranderen in een keukenraam en daarna vooral opruim-werkzaamheden, omdat mannen zoveel puin maken ;-) Maar dan heb je wel wat: alle elektraleidingen op alle verdiepingen zijn getrokken en de inbouwdozen geplaatst.

Dag 18 - ... en door, en door...

Heleen moet haar tijd deze week even verdelen over andere projecten, zodat Paul de meeste uren maakt. Vakman T. is weer aanwezig, dus de meters worden gemaakt. Met name meters pvc-buis, hoewel de meters vloer nu ook snel gaan.
Heleen kreeg, inmiddels gearriveerd, de taak om de stopcontacten af te tekenen, zodat Paul met één der mannelijke apparaten de rondjes kan maken en met een ander mannelijk apparaat de buis-lijnen kan frezen. Heleen denkt niet zo in standaard, dus had proefondervindelijk de juiste plekken voor stopcontacten getekend. Paul denkt wél in standaard (1.10 m vanaf de grond), dus Heleen kon nieuwe stopcontacten tekenen. Duidelijk wie de bouw-baas is. Gelukkig denkt de bouwbaas er ook aan tekst te schrijven op de pvc-buizen. Altijd handig voor later!


Ondertussen is Vakman T. aan het zagen om de zolder te voorzien van een ondervloer, zodat we niet meer het gevoel hebben te moeten slapen op een trampoline.

De dag wordt afgesloten met de aankomst van (schoon-)zus M. die, om haar hulpdag optimaal te kunnen inzetten, bedacht had om te komen logeren. Gelukkig is er in het huurhuis nog een matrasje over, dus geen enkel probleem.

Dag 17 - Door, en door...

Woensdag wordt er getweeën gewoon heel hard doorgewerkt. Muurtje is opgetrokken, er kan weer met enige privacy getoiletteerd worden. Balken worden een beetje verder geschuurd.
Bij cv-man H. een aantal zeer mannelijke apparaten opgehaald en de innerlijke mensch laten verzorgen door (schoon-) vader J. en (schoon-) moeder S. 'Thuisgekomen' moesten deze apparaten natúúrlijk even getest, en Paul heeft geglunderd bij elke test. Dat komt dus wel goed als de apparaten daadwerkelijk gebruikt gaan worden.


Deze dagen komen ook allerlei mannetjes langs om de boel te bekijken en op te meten, om vervolgens met een offerte te komen. Lang niet elke stucadoor of kozijnenman werkt door in de bouwvak, wat voor ons eigenlijk wel een voorwaarde is om de offerte aan te nemen. We zijn er dus nog niet uit.
De buurman trakteert ons deze zomerdag op een zeer welkome verfrissing. Beter een goede buur...

Dag 15 en 16 - Nieuwe week

Zondag werd er niet gewerkt, dus de vijftiende klusdag is een maandag. Vakman T. weer op tijd de file vooruitgereden, en voor het eerst heb ik ook maar de bouwaanvang in acht genomen. Zeven uur, sharp and fresh.
(Schoon-)vader J. zou het team vandaag weer komen versterken, ook was de vrouwen-klus-avond op poten gezet. Maar eerst... hout sjouwen. Een enorme auto kwam voorgereden, die met een enorme hijskraan een enorme berg hout en gips kwam afleveren (waarvan helaas geen foto, zo sharp was ik dus niet).
Derde vriend B. opgetrommeld en in twee duo's en een solo alles buitenom naar binnengegeven. Lange balken konden direct naar de tweede, gips en vloerplaten en de nieuwe keukenplafond-balk door de erker. Zweten dat het een lieve lust was! Na de pauzekoffie maar haast gemaakt om de donkere regenwolken vóór te zijn en de resterende gipsplaten weer met de haast machinale samenwerking op de eerste gekregen, doch niet snel genoeg. In rap tempo dus maar de rest in de werkplaats gelegd, is anders ook zo zonde van dat gips.
Derde vriend B. kon weer gaan en het team pakte weer op waar een ieder was gebleven. (Schoon-)vader J. duwt draden aan de onderkant, Paul trekt draden aan de bovenkant, Vakman T. legt de basis voor het muurtje toilet-keuken en doet nog iets met de afvoer en ik mocht het muurtje omhoog afmetselen. Laten we het er maar op houden dat het een levendig muurtje geworden is. Ik ben tenslotte ook geen metselaar.

De vrouwen-klus-avond werd matig bezocht, echter de hulp van nicht M. was zeer welkom! In no-time vond een hele lading puin van de tweede, ínclusief twee helften terrazzo-drempel, weer zijn weg naar de container (extra handicap: wind!) en daarna konden we in de rust van de avond nog wat sierpleister afbikken, leidingen trekken en metselen.
Dinsdag verliep in eenzelfde tempo. Het muurtje tussen toilet en keuken is weer geplaatst, dit keer van hout, nog meer leidingen liggen/hangen op hun plek, er zijn weer wat balken geschuurd met de nieuwe bandschuurmachine (cadeautje nadat ik de oude om zeep had geholpen; de schuurmachines van deze eeuw zijn echter wel een stuk lichter, dat is prettig) en het dakterras lekt nog steeds.
Wordt vervolgd

Dag 14 - Weekend

Vakman T. werkt in het weekend gewoon door. Paul ook, dus dat gaat twee keer zo snel. Na een wat bewogen vrijdag werd er vandaag weer volop wat moed tegenaan gegooid. Het zwevend toilet hangt (wat nou, zwevend?) en de afvoer werd vervolmaakt. Ik pakte met derde vriend B. de rode bus (hij reed) om even het één en ander aan hout op te halen voor zíjn projectje. Daar troffen we ook nog wat PVC-buizen en MDF-platen aan die -na telefonisch overleg met het klusopperhoofd- meegenomen konden worden.
Weer in het Zaanse bleken de platen MDF zo goed als waardeloos, want te dun. Wist ik veel, MDF is MDF dacht ik tót dat moment. Maar 9 is dus wat anders dan 18. Bruikbaarder ook.
Bovengekomen trof ik een begin van een nieuwe muur aan, een project dat ik later af zou maken, en een nóg opener toilet. Muur weg tussen toilet en keuken. Omgevallen. Dan maar helemaal afbreken. Het leek mij handiger als dat eerder was gebeurd, hoefde Paul zich niet zo op te vouwen om de aansluitingen te solderen, maar aangezien het nooit de bedoeling was geweest dat dat muurtje weg zou gaan, heb ik mijn mond maar gehouden. Ik had tenslotte al volkomen nutteloos 15 enorme platen MDF naar de werkplaats laten sjouwen...

Zondag rustdag. En voetbal.

Dag 13 - Ongeluk

Goed. Vandaag hangt dan wel het inbouwreservoir van het toilet op de eerste en de afvoer naar de nulde, maar dat was het dan wel zo'n beetje. Eerst smolt de chocola op de taart, daarna werd ontdekt dat de regenwaterafvoer van het dakterras jarenlang gelekt heeft, dus nog meer rotte balken. Het wandje van de badkamer bleek té instabiel, dus kon omver. De door Paul zorgvuldig bewaarde terrazzo-drempel van de eerder verwijderde badkamervloeren werd in een mum van tijd door (sloop-)(schoon-)vader J. ook tot het verleden gehamerd. Jammer.
Daarna volgden nog: auto wilde niet starten, keukenboer wilde niet omlaag gaan met zijn prijs en bij het gemeentehuis een dichte deur.
Gelukkig wel even het lijf kunnen ontspannen bij een voorstelling 's avonds van vriendin S., hoewel een kopje koffie van te voren niet verkeerd zou zijn geweest.

Dag 12 - Bouwen!

Vakman T. begint vroeg. Om 07:00 uur was hij binnen en toen wij arriveerden had hij zo ongeveer heul het huis klusklaar gemaakt (lees: opgeruimd). Dat doet een vakman natuurlijk; wij zitten nog in het amateur-stadium (en waren dan ook steeds gereedschap kwijt).
De steiger opgebouwd, Heleen erop. Het behang is omgeruild voor zaagsel. Gewapend met een dikke vette (zware!) bandschuurmachine, oordoppen, zo'n leuk Chinees mondkapje én een zonnebril werd de eerste balk serieus onder handen genomen.
Vriend L. verleende puinassistentie. De zolder werd ontdaan van het puin dat (schoon-)vader J. gisteren had gemaakt. Ook de door de vorige eigenaar achtergelaten meubels (waarom op zolder?) vlogen een verdieping naar beneden.
Ondertussen gingen Vakman T. en Paul even shoppen: gereedschap, PVC-buizen en heel veel hout! Zo blij als vrouwen laadden ze de bus uit met hun nieuwe aankopen, showden dit nog even en probeerde ik het enthousiasme door te laten klinken van onder mijn zaagsel-uiterlijk.
De te maken pasfoto's maar even doorgeschoven naar morgen!


Na de tool-show kon het bouwen dan beginnen. Paul -zo blij als een kind- aan de slag met een gasbrander en de stalen buizen die in het toilet moeten uitkomen. Ondanks de bergen puin ín het huis (container was alweer vol) kon er hier en daar weer wat getimmerd en gebrand worden. Het werkt geloof ik wel om af en toe weer iets te zien dat gaat blijven, in plaats van alle oude, vieze meuk die zo snel mogelijk weg moet...

Dag 11 - Het schiet op...

Vandaag stond (schoon-) vader J. vanaf 09:30 uur geheel tot onze beschikking. Truus reed hem naar het juiste adres en na een korte rondleiding kon hij niet wachten om de sloophamer (of de kwasten) ter hand te nemen. Echter, wij zijn van de "eerst-koffie" en zodoende begonnen we rond 11:00 uur met de klusdag (de koffie duurde wel minder lang dan de rondleiding).
(Schoon-) vader J. nam de zolder voor zijn rekening. Paul had de duiventil -op mijn verzoek- nog even laten zitten, maar (schoon-) vader J. kreeg vandaag permissie om deze geheel en al tot een herinnering te maken. Wat de til nu dus is.
Daarna was de vloer op zolder slachtoffer van de koevoet (nog steeds een beste aankoop!), wat desalniettemin niet al te gemakkelijk ging. De ijverigen vóór ons hadden lijm, spijkers én nietjes gebruikt om de vloer vast te zetten. Ons verbaasde dit niets, (schoon-) vader J. frustreerde dit alles. Resultaat is wel een grotere zolder (wat nou opbergruimte nodig?).

Paul stortte zich op de omgeving rond de meterkast, werd veel weggebroken waar een jaar of honderd stof op lag. Het lág er óp inderdaad, en daarna lag het óp Paul. Maar het leverde wel op dat er mogelijkheden te over zijn om de leidingen via dat plafond, via de werkplaats beneden, door te trekken naar de plaatsen waar het moet zijn. Dat we dus niet het enige bruikbare in het huis (het trappenhuis) hoeven te ontsieren met allerlei leidingen of -nog erger- koofjes.
Het huis lijkt zo goed als leiding-klaar en een steiger is opgehaald. Paul kan niet wachten tot hij iets kan toevoegen aan het huis, in plaats van afbreken, dus de huidige stand geeft de burger weer een beetje moed. Ook fijn is dat vakman T. morgen gaat beginnen, waardoor we twee extra handen en heel veel extra inzicht hebben.
En ik? Ik moet nog een muur of honderd ontdoen van dat irritante behang.
Nog eentje dan:

Dag 10 - Dumpen

Al het verzamelde puin lag bij aanvang van deze succesvolle dinsdag nog precies op de plek waar het maandag was achtergelaten. Alles van vóór het weekend plús het maandag-breekgoed van de zolder. Tijd om de hulptroepen in te schakelen, aangezien ik zelf een afspraak of drie had die dag (allemaal óók succesvol).
Vakman T. en zijn echtgenote J. plus babyinbuik kwamen het gereedschap alvast brengen, zodat er donderdag in alle vroegte begonnen kan worden. Korte inspectie van het gedane werk én de gedane ontdekkingen, vakman T. bleek positief en hoopvol. Dat is goed om te horen van een vakman ;-)
Aangezien de opdracht voor hem nog niet begonnen was, stond Paul er na het bezoek weer alleen voor, maar kon de eenzaamheid goed vertalen naar sloopdrift van zolder-elementen. Inmiddels hadden eerste vriend B. en zijn vriendin K. per sms ingetekend op de hulptroepoproep (dat is een grappig woord...!) waarbij zij bij aankomst ook nog aanhanghulp D. meegenomen hadden onder het motto Vele handen etc.
In een uur of 2 (!) was alles beland óp het door de vorige eigenaar achtergelaten rustieke kunstwerk. Dumpen!

's Avonds zijn er alvast wat elektra-installatie-materialen besteld (dat gebeurt natuurlijk even, na grondig onderzoek, op het internet: 24/7 verbouwen!) en konden de successen van de dag (eindelijk) gezamelijk gevierd worden.

Dag 9 - Puin

Na een weekend vol andere bezigheden en bezoekjes aan keuken- en badkamerboeren, vandaag maar weer aan de klus gegaan. Paul althans, want ik had andere dingen te doen.
Raar genoeg is er in het weekend niemand langsgeweest om het verzamelde puin op verdieping twee en drie naar beneden te storten. Zal wel te maken hebben met de hitte. Of juist met de regen die we zaterdag groepsgewijs ervaarden. De puin lag er dus nog. Reden te meer om er nog meer puin op te gooien, naar beneden moet het tóch een keer.
Verdieping drie was aan de beurt. De meevaller op die verdieping is dat de platen tegen het dak daar redelijk nieuw zijn, en bijzonder goed zijn aangebracht (in vergelijking tot de rest van het knutselwerk in het huis). Kan de stuc-man dus gewoon overheen en wij hebben een mooi plafond in de slaapkamer. Echter, in het gedeelte dat op een dag de loop-in-kast moet worden is het één en ander aan de hand.
Stond daar voorheen nog een leuk geel wandje en een gezellig wasbakje onder een laag plafonnetje. Jetzt geht loss! Vriendin K. en ik hadden natuurlijk al eerder een begin gemaakt van het al dan niet demonteren van de elementen op deze verdieping, Paul had zich tot doel gesteld dat alles ontmanteld diende te worden.

(De woorden 'voor' en 'na' zijn -kunstmatig, dat dan weer wel- ongeveer op dezelfde plaats aangebracht.)

Verder slopend bleek dat het dakkapelletje aan de andere kant nog een heleboel loze ruimte heeft. De vorige aanpakkers hebben gewoon het dak laten zitten, daar bóven op een nieuw dakhout geplaatst. Ruimte tussen oud en nieuw dakhout weggewerkt met een daartegenaan getimmerde oude deur, en het 'plafond' van het dakkapelletje is mooi horizontaal.
Wij gaan daar natuurlijk weer wat mee doen: Oude dakbalk doorzagen, verplaatsen naar 'boven', mooi gipsplaatje tegen het nieuwe dakhout en er is meer ruimte. Kan Paul ook rechtopstaan als hij uit het raam kijkt ;-)







Overigens voor vriendin K.: als we dachten dat we een duiventil hadden gevonden, hadden we nog even moeten wachten met die conclusie. De échte duiventil werd vandaag pas ontdekt!

Ben aan het eind van de middag toch maar even gaan helpen. Had mijzelf de taak toebedeeld van het -wederom- afkrabben van behang en 'pleisterwerk'. Dat sierlijke pleister ging lekker snel, met grote stukken, toen ik het plamuurmes ontdekte. Het behang des te trager. Gaf me wel genoeg tijd om hele verhalen te ontdekken bij de afbeeldingen die ontstonden. Bijna jammer om door te gaan, er ontstaan heuse kunstwerken als je het zo bekijkt (zie: Vlekkentest).
Wederom maar even een voor- en na-foto. De trap kleurt opeens donkerrood...

Vlekkentest

(selecteer náást de plaatjes (boven tot onder) om mijn testresultaten te zien)



Kussende Jongelieden



Lucky Luke op een Schaap


Oude Vrouw spreekt het Kind toe


De Muis


Hamster

Dag 7 en 8 - Warm en stoffig

De dagen dat we in het huis werken hebben de lengte van een halve dag. De hitte is niet onaangenaam, maar ter bescherming van onszelf -we moeten tenslotte de heule zomer nog- is het niet onverstandig om de tweede helft van dagen door te brengen in airconditioned keukenzaken. Aldus geschiedde.

In het puinhuis komt elke dag meer puin. Waren het een paar dagen geleden nog de stenen van drie lagen badkamervloer, deze keer waren het de stenen van de keukenvloer. Nu bleek de constructie van dien aard dat de tegels op een houten frame geplakt zaten, dus dat was voor tweede vriend B. en Paul een peuleschil. Koevoet (oh, wat een goed aankoop!) eronder en wrikken maar. In zijn geheel kwam de keukenvloer los. Zonder puin. Echter bleek het gevaarte niet te tillen, en daarbij nog véél te groot voor de gooi-opening richting container, dus alsnog maar even de sloophamer en decoupeerzaag ter hand genomen. In drie stukken was het kreng hanteer- en gooibaar, dus deze ligt nu in container #3. Daar ligt hij goed!

Dag 8 was de beurt aan de trap-ombouw. De trap (lees: ladder) naar zolder stond in een mini-hokje (waarschijnlijk vroeger de CV-ruimte), welke de voor- en achterkamer op de tweede verdieping 'scheidde'. Gevolg was dat de trap (lees: ladder) midden in de zolder door middel van een luik omhoog kwam. Vinden wij niet zo leuk. Trap (lees: ladder) moet verplaatst en 'hokje' moet weg! Derde vriend B. heeft met sloophamer, drilboor en Paul het hokje weer verwijderd. Genoeg stenen bewaard om de tussenmuurtjes op de eerste weer op te bouwen. De stenen zijn overigens handgebakken, reden voor Paul om te overwegen om dat in het zicht te houden. Voor mij is het 'idee' voldoende.
L. en K. kwamen nog even een blik werpen en een verjaarscadeau afleveren. Erg gastvrij was de ruimte niet, hoewel het best goed toeven is met op het nu nog lege dakterras (okee, er staat een picknicktafel!).

Keukenzaken bezocht, lekker koel en klantenbinding door middel van glazen drinken doet het goed. Wat een verschil in prijzen! En wat jammer dat wij zo'n dure smaak hebben, al viel dat bij de laatste keuken nog wel mee. Scheelt dat we geen zes verschillende combi-gril-braad-opwarm-afkoel-oven-units willen. Wat we wél willen is (een afwasmachine en) een groot fornuis/kook-ding (wat is de naam?)
Maandag maar eens kijken wat de laatste keukenmeneer voor offerte gemaakt heeft. Wij kregen een deurtje mee, kunnen we de kleur even matchen met de rest (ehh.. die er dus nog lang niet is...)