(Schoon-) vader J. nam de zolder voor zijn rekening. Paul had de duiventil -op mijn verzoek- nog even laten zitten, maar (schoon-) vader J. kreeg vandaag permissie om deze geheel en al tot een herinnering te maken. Wat de til nu dus is.
Daarna was de vloer op zolder slachtoffer van de koevoet (nog steeds een beste aankoop!), wat desalniettemin niet al te gemakkelijk ging. De ijverigen vóór ons hadden lijm, spijkers én nietjes gebruikt om de vloer vast te zetten. Ons verbaasde dit niets, (schoon-) vader J. frustreerde dit alles. Resultaat is wel een grotere zolder (wat nou opbergruimte nodig?).
Paul stortte zich op de omgeving rond de meterkast, werd veel weggebroken waar een jaar of honderd stof op lag. Het lág er óp inderdaad, en daarna lag het óp Paul. Maar het leverde wel op dat er mogelijkheden te over zijn om de leidingen via dat plafond, via de werkplaats beneden, door te trekken naar de plaatsen waar het moet zijn. Dat we dus niet het enige bruikbare in het huis (het trappenhuis) hoeven te ontsieren met allerlei leidingen of -nog erger- koofjes.
Het huis lijkt zo goed als leiding-klaar en een steiger is opgehaald. Paul kan niet wachten tot hij iets kan toevoegen aan het huis, in plaats van afbreken, dus de huidige stand geeft de burger weer een beetje moed. Ook fijn is dat vakman T. morgen gaat beginnen, waardoor we twee extra handen en heel veel extra inzicht hebben.
En ik? Ik moet nog een muur of honderd ontdoen van dat irritante behang.
Nog eentje dan:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten