Een gegipst knieschot nodigde eerder uit tot nadenken over wat daar dan moet komen: laten we het leeg (ruimer, want breder), of maken we kasten (handiger, want opbergruimte)? In een bijzonder creatieve ontwerpbui zette ik mij aan het MDF en een supersonische zaag. Een vrouw-vriendelijke schroeftol (want klein en licht) vervolmaakt mijn geluk: een kast wordt gemaakt, uiteindelijk in drie verschillende versies, maar met twee overeenkomsten: het kan rijden en het sluit aan -dat is in ieder geval de bedoeling-. Paul stort zich op het wasmachinemeubel (met dezelfde gretigheid, echter een andere aanpak). Stiekem maak ik er een wedstrijd van welk gedeelte van de zolder beter gaat werken. Ik vrees alleen dat ik al weet wie gaat winnen...
Mijn proces:
Pauls proces:
Ondertussen is Vakman T. met heel andere dingen bezig:
Vriendin K. maakt 's avonds een fijne, uitgebreide maaltijd, waartijdens we kunnen praten over heel andere zaken dan verbouwen, stof, tegels en MDF. Er moet ook gewerkt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten